تحلیل اثر عوامل سازمانی بر مشکلات فرآیند اشتراک-گذاری در مدیریت دانش مطالعه موردی: دانشگاه تربیت مدرس

سال های زیادی است مدیریت دانش به عنوان ابزاری مهم برای سازمان ها به منظور افزایش بهره وری و کیفیت به کار می رود. اما آنچه در دهه اخیر توجه برخی پژوهشگران را به خود جلب نموده است، مدیریت دانش در دانشگاه ها می باشد. از طرفی اشتراک گذاری دانش یکی از مهم ترین و پر چالش ترین مرحله از مراحل مدیریت دانش دانسته شده است. دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی در جستجوی دستیابی به مزیت رقابتی پایدار و برای رسیدن به آنها از نوآوری هایی بهره برده اند. کاربرد مدیریت دانش به عنوان یکی از ابزارهای کارآمد در دانشگاه است. هدف این پژوهش بررسی موانع بر سر راه دانشگاه ها در فرآیند انتقال دانش است. پژوهش حاضر با روش توصیفی به مطالعه دیدگاه های اعضای جامعه دانشگاهی؛ اعضای هیات علمی و دانشجویان، نسبت به موانع اشتراک گذاری دانش در دانشگاه و میزان اهمیت هر یک در دانشگاه تربیت مدرس پرداخته است. جامعه آماری پژوهش کلیه اعضای هیات علمی و دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس می باشند. این پژوهش در 3 مرحله انجام شده است. در تحقیق حاضر، در مرحله اول با مطالعه ادبیات در زمینه مدیریت دانش به اهمیت شناسایی مشکلات دانشی پی بردیم. در ادامه به بررسی مشکلات دانشی در هر 4 مرحله مدیریت دانش پرداختیم. در این مرحله با دسته بندی مشکلات دانشی، مرحله اشتراک دانش به عنوان پرچالش ترین مرحله انتخاب شد. تا با استفاده از یکی از مدل های پایه ای مطرح در زمینه مدیریت دانش در دانشگاه ها و با استفاده از پرسشنامه، میزان اهمیت هر یک از موانع اشتراک دانش در دانشگاه تربیت مدرس را به دست آوریم. یافته های حاصل از این تحقیق نشان می دهد از میان موتورهای مطرح در مدل پیکولی در زمینه مدیریت دانش دانشگاهی، موتور پژوهش که اعضای آن اساتید و دانشجویان دکتری هستند، از دیگر موتورها در اشتراک دانش صحیح در دانشگاه نقش با اهمیت تری دارند.